آه، اما البته. داده ها. همه چیز را حل می کند زیرا همه چیز است.
مطمئنا این کمک خواهد کرد.
او گفت: «من فکر میکنم راه مدیریت آن این است که واقعاً مطمئن شویم که شما بهعنوان رهبران و مدیران درباره اهداف شرکت یا تیم کاملاً شفاف هستید، هنجارهایی را برای نحوه همکاری و ارتباط افراد تعیین میکنید. “
او گفت: “بنابراین این پارادوکس وجود دارد، و من فکر می کنم بهترین راه برای پل زدن این تناقض، داشتن جزم بیشتر نیست، بلکه داده های بیشتر است.”
همه یک عدد هستند، بنابراین بهره وری همه نیز یک عدد است. همانطور که معنای زندگی 42 است.
اخیرا، مایکروسافت گسترده خود را منتشر کرد مطالعه روند کار که شکاف بین مدیریت جناح راست – متاسفم، منظورم در گوشه سمت راست بود – و کارمندان در سمت چپ را آشکار کرد.
طرف مقابل همه چیز را از منظر خود می بیند و متعجب می شود که طرف اول در مورد چه چیزی صحبت می کند.
آیا واقعاً می خواهید افرادی مانند ایلان ماسک و مارک زاکربرگ قضاوت بهره وری شما باشند؟ چرا، طبق گزارش ها، دومی از یک الگوریتم برای تصمیم گیری برای شلیک استفاده می کند.
نه، موضوع امروز کار از راه دور، زندگی ترکیبی جدید و نحوه نگاه متفاوت روسا و کارمندان به آن است.
ساتیا نادلا، مدیر عامل مایکروسافت، در اجلاس یاهو فاینانس همه بازارها صحبت کرد اینجوری توضیح داد: “اساساً 85٪ به علاوه کارگران یا اعضای نیروی کار فکر می کنند که آنها مولد هستند. هشتاد و پنج به علاوه درصد از مدیران فکر می کنند که در مورد بهره وری چیزهای بیشتری وجود دارد.”
اگر یک مدیر فقط توسط داده ها هدایت شود، مطمئناً می توان آنها را با ماشینی که آن داده ها را تولید کرده است جایگزین کرد.
قطبی شدن وحشتناک است.
بیشتر از نظر فنی نادرست است
نگه داشتن هر دوی آنها فایده ای ندارد، درست است؟ اگر روشن است که یک طرف توسط دگم رهبری می شود و طرف دیگر توسط داده ها، آن وقت دگماتیست ها باید فوراً لانه گزینی شوند.
من فقط تعجب می کنم زیرا به نظر نمی رسد رهبری این روزها عرضه زیادی داشته باشد. نگاهی سریع به رهبران فناوری ممکن است باعث شود یک یا دو کارمند تعجب کنند: “این چیزی است که من باید تحسین کنم؟”
شما نمی توانید به جلسه هیئت مدیره بروید و بگویید “دگم داده های من را خورد” می توانید؟
همچنین: چگونه کار ترکیبی همه کارگران را توانمند می کند
لطفا انحراف را ببخشید زیرا یکی دیگر از اظهارات نادلا مرا به سمت افسردگی سوق داد.
تماشای غیر قابل تحملی را ایجاد می کند.
همچنین: کار از راه دور به افراد بیشتری وقت آزاد می دهد. در اینجا این است که آنها با آن چه می کنند
همچنین: بازگشت به دفتر “قاتل بهره وری” است
شاید برخی از مشاغل اجازه دهند که بهره وری با اعداد اندازه گیری شود. با این حال، چیزی که من را در یک گیجی وحشتناک بی حس کرد، دوقطبی بودن سوال نادلا بود. شما یا توسط دگم هدایت می شوید یا توسط داده ها هدایت می شوید.
دگما داده های من را خورد
آیا حداقل شخص ثالثی در مبارزه جزم و قفس داده وجود ندارد؟ مدیریت چطور؟
باشه. پس کی را اخراج می کنی؟ 85 درصد کارگران — و اعضای نیروی کار — که به وضوح در اشتباه هستند یا 85 درصد از مدیران که به وضوح در اشتباه هستند؟
من گمان می کنم که نادلا ممکن است حداقل از برخی از تفاوت های ظریف آگاه باشد. او بعداً در پیشنهادات یاهو خود، چیزهای بیشتری در مورد آنچه که این پارانویای بهرهوری مینامد، فکر کرد.
اما آیا مشکل واقعی قضاوت در مورد بهره وری واقعی کارکنان این روزها دیدگاه رایجی نیست که داده ها جزم هستند؟
منبع: https://www.zdnet.com/article/microsoft-says-this-is-the-ultimate-measure-of-employee-productivity-is-it-nonsense/#ftag=RSSbaffb68
یک طرف همه چیز را فقط از منظر خود می بیند و می داند که درست است.