پاسخ کوتاه بله است.
برای مشاهده میزان حرکت سیارک پس از برخورد، این تیم از قدرت تلسکوپ های خود از جمله تلسکوپ فضایی جیمز وب، تلسکوپ فضایی هابل و کاوشگر فضایی لوسی استفاده خواهد کرد. با آمدن این تصاویر، ما آنها را نیز از طریق ناسا خواهیم دید. پنجشنبه، ناسا منتشر کرد نماهای دقیق از تاثیر DART در یک بیانیه مطبوعاتی. تلسکوپ وب تصاویری از محل برخورد قبل و بعد از برخورد گرفته است.
ماموریت DART دو جزء اصلی دارد. اولین مورد این بود که ببینیم آیا ناسا فناوری ارسال یک فضاپیما به فضا برای برخورد با سیارک هدفی را دارد که قبلاً هرگز دیده نشده بود یا خیر، و این بخش از ماموریت موفقیت آمیز بود. همانطور که در روز دوشنبه مشاهده شد، فضاپیما به هدف خود برخورد کرد.
می‌دانید، اگر بالا رفتید و سعی کردید یک سیارک را حرکت دهید تا از برخورد با زمین منحرف شود و حرکت نکند، موفقیت‌آمیز نیست، درست است؟ گفت ارنست.
با این حال، برای اینکه مطمئن شوند، تیم تحقیق در ماه‌های آینده سخت کار می‌کند تا قطعات پازل را کنار هم بگذارد تا داستان بزرگ‌تری را روایت کند.
اما اکنون که سقوط رخ داده است، ماموریت DART بعدی چیست؟ آیا می دانیم که موفقیت آمیز بوده است؟ آیا می توانیم شب ها بهتر بخوابیم؟
با این حال، بخش دوم ماموریت مشاهده عواقب پس از برخورد است تا ببینیم آیا مسیر سیارک تغییر کرده است یا خیر. این بخش از ماموریت برای سنجش موفقیت ماموریت اهمیت حیاتی دارد.
ارنست می‌گوید: «از نظر آینده، جمع‌کردن همه این داده‌ها برای دیدن داستانی که آنها تعریف می‌کنند، جذاب خواهد بود.
منبع: https://www.zdnet.com/article/the-nasa-dart-mission-smashed-a-spacecraft-into-an-asteroid-now-what/#ftag=RSSbaffb68
این تحقیق حیاتی است، زیرا اگرچه هیچ سیارکی وجود ندارد که زمین را تهدید کند، اما احتمال وجود آن در آینده بسیار زیاد است.
به دلیل تصاویر تلسکوپی که تاکنون به دست آمده است، ارنست تصور می کند که شاخه دوم ماموریت، در واقع حرکت سیارک، نیز موفقیت آمیز بوده است.
هابل تصاویری را ثبت کرد که حرکت پرتاب را نشان می دهد، ماده ای که پس از برخورد به هوا پرتاب می شود. همکاری بین هر دو تلسکوپ یک نقطه عطف ناسا بود.
روز دوشنبه، ناسا با موفقیت یک فضاپیما را به فضا پرتاب کرد و آن را به سیارک دیمورفوس که تا به حال دیده نشده بود، برخورد کرد. ماموریت DART (آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه) توجه مردم جهان را به خود جلب کرد زیرا این اولین ماموریت دفاعی سیاره‌ای ناسا بود که با هدف جلوگیری از ابتلای ما به سرنوشتی مشابه دایناسورها انجام شد.
آنجاست که تیم تحقیق DART تیم 6 تا 12 ماه آینده را تا زمانی که بودجه اصلی متوقف شود، صرف مطالعه تصاویر و داده‌ها خواهد کرد تا مشخص شود که آیا این ضربه تفاوتی ایجاد کرده است یا خیر.
کارولین ارنست، دانشمند ساز DART DRACO در Johns Hopkins APL، به ZDNET گفت: “می توانید کمی بهتر استراحت کنید.” اولین آزمایشی که انجام دادیم موفقیت آمیز بود.»
«آنچه که اکنون باید انجام دهیم این است که بفهمیم واقعاً چقدر آن را منحرف کرده‌ایم… تا واقعاً ببینیم که چقدر به آن فشار وارد کرده‌ایم، و این می‌تواند قطعه‌ای از پازل باشد که به شما اطلاع می‌دهد که چگونه می‌توانید در واقع یک مأموریت را طراحی کنید. قرار بود سعی کند چیزی را منحرف کند.” ارنست گفت.
ارنست می‌گوید: «بر اساس مقدار موادی که در تمام این مشاهدات تلسکوپی می‌بینیم، به نظر می‌رسد که فشار زیادی انجام داده‌ایم.
“بنابراین، آیا به چیزی سریعتر نیاز دارید؟ به چیزی بزرگتر نیاز دارید؟ شما به دو مورد نیاز دارید؟ آیا یکی کافی است یا یکی بیش از حد؟ و به نوعی به آن طرف چیز فکر کنید.”
همچنین: ناسا: این صدای عجیب برخورد یک شهاب سنگ به مریخ است
نگران نباشید – به گفته ارنست، احتمال برخورد یک سیارک به زمین در طول زندگی ما بعید است. اما همیشه ایمن بودن بهتر از متاسف بودن است، درست است؟ حداقل، من فکر می کنم این چیزی است که دایناسورها می گفتند.
بیل نلسون، مدیر ناسا گفت: «برای اولین بار، وب و هابل به طور همزمان از یک هدف در کیهان تصویربرداری کردند: سیارکی که پس از یک سفر هفت میلیون مایلی توسط یک فضاپیما برخورد کرد. تمام بشریت مشتاقانه منتظر اکتشافات وب، هابل و تلسکوپ های زمینی ما – در مورد ماموریت DART و فراتر از آن هستند.
ارنست می‌گوید: «از نظر آماری، روزی چیزی به زمین برخورد می‌کند، فقط به این دلیل که اگر مواد کافی در فضا داشته باشید و هزاران یا میلیون‌ها سال در اطراف بنشینید، چیزی به شما برخورد خواهد کرد.
ارنست می‌گوید: «و البته، می‌دانید، دایناسورها این تجمل را نداشتند که بتوانند برنامه‌ای تنظیم کنند، اما ما توانایی شروع را داریم، و این همان چیزی است که اولین قدم است.»