ماموریت آرتمیس 1: سفینه فضایی Orion به همان اندازه از زمین فاصله گرفته است
فضاپیمای اوریون ناسا به تازگی به فاصله 268563 مایلی از زمین رسیده است – دورترین فاصله ای که در طی ماموریت بدون خدمه آرتمیس I خواهد رفت.
در روز 11 پرواز، فضاپیمای اوریون ناسا از دوربینی که بر روی یکی از آرایه های خورشیدی آن نصب شده بود، تصاویری را به زمین گرفت.
تصویر: ناسا
تیمهای ناسا روز یکشنبه نیز آن را آزمایش کردند کالیستو محموله در اوریون لاکهید مارتین با آمازون و سیسکو برای ارتباط ویدیویی Callisto و تنظیم صدای هوش مصنوعی که در کابین Orion قرار دارد، همکاری کرد. ناسا در حال آزمایش دستیار صوتی الکسا و فناوری ویدیوی Cisco WebEx در یک محیط عمیق فضایی است.
مهندسان ناسا تصمیم گرفتند از سوختگی تعمیر و نگهداری مداری برنامه ریزی شده روز دوشنبه صرف نظر کنند زیرا اوریون قبلاً در مسیر درست در DRO قرار داشت. ناسا به دنبال افزودن هفت هدف آزمایشی دیگر با تمرکز بر محیط حرارتی و سیستم رانش فضاپیما است. تستهای اصلی بعدی در هنگام ورود، فرود، پاشیده شدن و ریکاوری ارزیابی خواهند شد. تاکنون 37 درصد از اهداف آزمون محقق شده یا در حال انجام است.
Orion در حال حاضر حدود 20000 مایل از زمین دورتر از دورترین فاصله ای است که فضاپیمای آپولو 13 در طول ماموریت خود در سال 1970 طی کرد. آپولو 13 یک “شکست موفقیت آمیز” در نظر گرفته شد زیرا ناسا خدمه را پس از توقف فرود ماه خود به دلیل انفجار در ماژول خدمات، سالم به زمین بازگرداند.
همچنین تیم های ناسا بیش از 2000 فایل را از Orion به زمین ارسال کرده اند. ناسا در اوایل این هفته پس از پیکربندی مجدد پیوند ارتباطی بین آن و شبکه فضایی عمیق، ارتباط خود با اوریون را برای مدت کوتاهی از دست داد.
روز یکشنبه، اعضای تیم Artemis I ردیاب های ستاره جبار را آزمایش کردند و یک آزمایش دیگر رانشگر کنترل واکنش را آغاز کردند. ردیابهای ستاره و واحدهای اندازهگیری اینرسی Orion – که از ژیروسکوپ و سه شتابسنج تشکیل شدهاند – بخشهای مهمی از سیستم هدایت، ناوبری و کنترل Orion هستند. ردیابهای ستاره برای اندازهگیری موقعیت ستارگان برای کمک به تعیین جهت فضاپیما مهم هستند. واحدهای اندازه گیری اینرسی به محاسبه موقعیت، سرعت و نگرش جبار کمک می کنند.
تا روز دوشنبه، تقریباً 5640 پوند پیشران استفاده شده است، در حالی که تا دوشنبه گذشته 3715.7 پوند پیشران استفاده شده بود. ناسا می گوید اوریون در حال حاضر حدود 150 پوند پیشران کمتر از مقدار مورد انتظار قبل از پرتاب استفاده کرده است. همچنین بیش از 2000 پوند حاشیه بیشتر از آنچه تیم ها قصد دارند برای ماموریت Artemis I استفاده کنند دارد.
در روز 13 پرواز، اوریون در میانهی ماموریت 25.5 روزهاش موفق شد و هنوز در مدار شش روزه دور برگشتی ماه (DRO) خود قرار دارد. اوریون روز شنبه وارد DRO صرفه جویی در سوخت شد و پس از این نقطه دور ماه را دور می زند و با یک سقوط برنامه ریزی شده در اقیانوس آرام در روز یکشنبه 11 دسامبر به زمین باز می گردد و پس از آن تیم سیستم های زمینی اکتشافی ناسا و نیروی دریایی ایالات متحده آن را بازیابی خواهند کرد.
“به دلیل روحیه غیرقابل باوری که می تواند انجام دهد، آرتمیس اول موفقیت فوق العاده ای داشته است و مجموعه ای از رویدادهای تاریخ ساز را تکمیل کرده است.” بیل نلسون، مدیر ناسا گفت. باورنکردنی است که این ماموریت چقدر بدون مشکل پیش رفته است، اما این یک آزمایش است.
ناسا قصد داشت ویدئو و صدا را از مرکز کنترل ماموریت در جانسون به Orion که در آن فیلم شرکتکنندگان در تبلت و صدا از بلندگو نمایش داده میشود، ارسال کند تا نحوه عملکرد این نسخه سفارشی الکسا را آزمایش کند. از آنجایی که الکسا در فضا نمی تواند به سرعت اطلاعات را در ابر روی زمین پردازش کند، Callisto از شبکه فضایی عمیق ناسا و یک پایگاه داده محلی روی فضاپیما برای ارتباط با الکسا و پاسخگویی استفاده می کند.