اما ارزش آن را دارد که مدل لپ تاپ خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید. مایکروسافت سرفیس پرو 8 و سرفیس پرو ایکسبرای مثال، یک درب پاپ آپ کوچک و زیبا داشته باشید که به شما امکان می دهد درایو سیستم را جایگزین کنید. (این گزینه در مدل‌های Surface Pro 7 که از طریق کانال‌های تجاری فروخته می‌شوند نیز موجود است.) برخی از مدل‌های کلاس تجاری از سایر OEM ها دارای درایوهای سیستمی هستند که اگر مایل به جدا کردن لپ‌تاپ برای دسترسی به شکاف درایو هستید، می‌توان آنها را جایگزین کرد (برخی مدل‌ها حتی یک اسلات درایو دوم دارند، بنابراین می‌توانید فضای ذخیره‌سازی را بدون از دست دادن درایو موجود خود افزایش دهید).
شما باید دفترچه راهنمای خدمات لپ تاپ خود را پیدا کنید تا ببینید آیا توسعه گزینه ای است یا خیر. ویدیوهای YouTube از دیگر صاحبان مدل مشابه شما نیز می تواند مفید باشد. اگر از نوع DIY هستید، ارزش بررسی کردن را دارد.
آیا یک گزینه خارجی به اندازه کافی خوب است؟
این یک اقتصاد کاذب است. به همین دلیل است که من همیشه توصیه می کنم بزرگترین گزینه ذخیره سازی را انتخاب کنید. اگر بخواهید با صرفه جویی در درایو سیستم، چند دلار پس انداز کنید، احتمالاً از تصمیم خود پشیمان خواهید شد.
ساده ترین راه حل سریع انتقال هرچه بیشتر فایل های داده به فضای ابری با استفاده از گزینه های درخواستی مانند موارد موجود از یک درایو و دراپ باکس. (OneDrive این ویژگی را فراخوانی می کند فایل های درخواستی; Dropbox آن را صدا می کند فقط آنلاین، و آن را فقط برای طرح های پولی ارائه می دهد.) استفاده از این ویژگی به شما امکان می دهد تمام فایل های داده خود را به ابر منتقل کنید اما همچنان آنها را در File Explorer یا Mac Finder ببینید. فقط فایل های مورد نیاز خود را دانلود کنید و بقیه موارد را به صورت آنلاین نگه دارید، جایی که در صورت نیاز در دسترس است اما فضای ذخیره سازی را مصرف نمی کند.
لپ تاپ ها معجزه های کوچک سازی مدرن هستند. متأسفانه، این گرایش به کوچکتر کردن چیزها در درایو سیستم نیز صدق می‌کند.
اگر فضای ابری کاربردی نباشد و امکان ارتقا وجود نداشته باشد، حافظه خارجی ممکن است یک استراتژی جایگزین مفید باشد.
من درایو لپ‌تاپ‌های Dell را با موفقیت ارتقا دادم که برای دسترسی به شکاف‌های درایو فقط باید چند پیچ در پایین سیستم را بردارید. من همچنین سیستم‌هایی را دیده‌ام که نیاز به حذف صفحه‌کلید و جدا کردن چندین مؤلفه داخلی برای دسترسی به درایو داشتند، که این کار بسیار چالش‌برانگیزتر است.
نقطه ضعف این است که این گزینه باعث می شود لپ تاپ شما به طور قابل توجهی کمتر قابل حمل باشد. اما اگر بیشتر از لپ‌تاپ خود پشت میز استفاده می‌کنید، همیشه می‌توانید یک SSD خارجی مانند آن را متصل کنید Crucial X6 یا سامسونگ T7. این درایوها خیلی گران نیستند و به اندازه کافی سریع هستند که تقریباً هر کاری را که به آنها می‌کنید انجام می‌دهند.
منبع: https://www.zdnet.com/article/running-out-of-laptop-storage-try-these-three-solutions/#ftag=RSSbaffb68
بنابراین اگر یک SSD دارید که برای راحتی خیلی کوچک است، چه کار می کنید؟ سه سوال از خود بپرسید تا تصمیم بگیرید کدام گزینه بهتر است.
آیا می توانم فایل ها را به ابر منتقل کنم؟
اگر یک پورت USB سریع دارید (USB 3.0 یا USB 3.1، که اکنون به طور گیج کننده ای به ترتیب به عنوان USB 3.2 Gen 1 و Gen 2 شناخته می شوند)، یک SSD خارجی ممکن است یک مکمل مفید باشد. این گزینه می تواند به اندازه کافی سریع برای اجرای برنامه ها باشد. شما حتی می توانید ماشین های مجازی را از یک درایو خارجی نصب و اجرا کنید، همانطور که من با یک SSD خارجی در پورت Thunderbolt انجام می دهم.
اگر حداقل 128 گیگابایت فضای ذخیره سازی در درایو سیستم خود داشته باشید، این گزینه بهترین کار را دارد. در سیستم‌های مقرون‌به‌صرفه با ۶۴ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی، این استراتژی همچنان ممکن است منجر به زمان‌هایی شود که فضای ذخیره‌سازی موجود برای راحتی بسیار تنگ است.
آیا می توانم درایو را ارتقا دهم؟
به طور کلی، لپ‌تاپ‌ها برای قابلیت گسترش طراحی نشده‌اند، به این معنی که فقط برای باز کردن قاب، به کمک متخصص و دست‌های ثابت ساعت‌ساز سوئیسی نیاز دارید. و حتی در این صورت ممکن است متوجه شوید که درایو سیستم در جای خود لحیم شده است و نمی توان آن را تعویض کرد.
حتی لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت این روزها درایوهای حالت جامد دارند، و از آنجایی که SSDها به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از هارد دیسک‌های معمولی قیمت دارند (و دارایی با ارزش‌تری را در داخل قاب لپ‌تاپ اشغال می‌کنند)، سازندگان رایانه‌های شخصی انگیزه‌ای قوی برای کاهش قیمت دارند. با ارائه گزینه هایی با SSD های کوچکتر.