ماموریت آرتمیس 1: سفینه فضایی Orion به همان اندازه از زمین فاصله گرفته است
روز یکشنبه، اعضای تیم Artemis I ردیاب های ستاره جبار را آزمایش کردند و یک آزمایش دیگر رانشگر کنترل واکنش را آغاز کردند. ردیابهای ستاره و واحدهای اندازهگیری اینرسی Orion – که از ژیروسکوپ و سه شتابسنج تشکیل شدهاند – بخشهای مهمی از سیستم هدایت، ناوبری و کنترل Orion هستند. ردیابهای ستاره برای اندازهگیری موقعیت ستارگان برای کمک به تعیین جهت فضاپیما مهم هستند. واحدهای اندازه گیری اینرسی به محاسبه موقعیت، سرعت و نگرش جبار کمک می کنند.
در روز 13 پرواز، اوریون در میانهی ماموریت 25.5 روزهاش موفق شد و هنوز در مدار شش روزه دور برگشتی ماه (DRO) خود قرار دارد. اوریون روز شنبه وارد DRO صرفه جویی در سوخت شد و پس از این نقطه دور ماه را دور می زند و با یک سقوط برنامه ریزی شده در اقیانوس آرام در روز یکشنبه 11 دسامبر به زمین باز می گردد و پس از آن تیم سیستم های زمینی اکتشافی ناسا و نیروی دریایی ایالات متحده آن را بازیابی خواهند کرد.
Orion در حال حاضر حدود 20000 مایل از زمین دورتر از دورترین فاصله ای است که فضاپیمای آپولو 13 در طول ماموریت خود در سال 1970 طی کرد. آپولو 13 یک “شکست موفقیت آمیز” در نظر گرفته شد زیرا ناسا خدمه را پس از توقف فرود ماه خود به دلیل انفجار در ماژول خدمات، سالم به زمین بازگرداند.