می‌دانید، اگر بالا رفتید و سعی کردید یک سیارک را حرکت دهید تا از برخورد با زمین منحرف شود و حرکت نکند، موفقیت‌آمیز نیست، درست است؟ کارولین ارنست، دانشمند ساز DART DRACO در Johns Hopkins APL، به ZDNET گفت.
سیارک دیمورفوس پس از برخورد با فضاپیمای ناسا، دمی رشد می کند.
منبع: https://www.zdnet.com/article/after-being-smashed-into-by-a-nasa-spacecraft-the-dimorphos-asteroid-grows-a-bright-tail-in-the-sky/#ftag=RSSbaffb68
نایت گفت: “اکنون مرحله بعدی کار برای تیم DART آغاز می شود زیرا آنها داده ها و مشاهدات خود را توسط تیم ما و سایر ناظران در سراسر جهان که در مطالعه این رویداد هیجان انگیز مشارکت داشتند، تجزیه و تحلیل می کنند.” ما قصد داریم از SOAR برای نظارت بر پرتاب در هفته ها و ماه های آینده استفاده کنیم.
اگرچه قسمت اول ماموریت، برخورد با سیارک، موفقیت آمیز بود، اما بخش دوم ماموریت، مشاهده عواقب پس از برخورد و دیدن اینکه آیا مسیر سیارک تغییر کرده است یا خیر، به همان اندازه برای هدف ماموریت برای جلوگیری از برخورد یک سیارک مهم است. از بین بردن نوع بشر در آینده
دیدن: ماموریت دارت ناسا: آخرین تصاویری که کاوشگر فضایی قبل از شکسته شدن گرفته است
دیدن: ماموریت دارت ناسا یک فضاپیما را به یک سیارک کوبید. حالا چی؟
ستاره شناسان تدی کارتا از رصدخانه لاول آریزونا و متیو نایت از آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده از تلسکوپ 4.1 متری تحقیقات اخترفیزیک جنوبی (SOAR) در شیلی استفاده کردند. تصویری از توده عظیم زباله ثبت کنید که دو روز پس از برخورد از سیارک بیرون آمد.
این تصویر رد گرد و غباری از پرتاب را نشان می دهد که توسط فشار تابش خورشید به دور رانده شده و حداقل 10000 کیلومتر کشیده شده است.
برخورد جنبشی ناشی از برخورد فضاپیما به سیارک باعث شد که ذرات گرد و غبار و بقایای پرتاب کننده به فضا ظاهر شوند. مطالعه اجکتا به دانشمندان اجازه می دهد تا در مورد اثرات برخورد، مانند تغییر مسیر سیارک و ماهیت سطح خود سیارک، اطلاعات کسب کنند.