آنچه ما به آن نیاز داریم بازنگری اساسی در مورد کار و فرهنگ کار است – چیزی که آزمایشات مداوم یک هفته کاری چهار روزه در بریتانیا، ایالات متحده و سایر نقاط جهان امیدوار است به کشف آن بپردازند. شاخص های اولیه امیدوار کننده هستند.
این مسئولیت اخلاقی کارفرمایان است که عادات کاری سالم را ترویج کنند و واضح باشند که فرصت‌های رشد و توسعه به ساعات سپری کردن در دفتر وابسته نیستند. کارمندان باید بتوانند به موقع از سیستم خارج شوند، به وظایفی که توانایی مدیریت آن را ندارند، «نه» بگویند، و بدون ترس از قضاوت یا تلافی، از هر کاری مرتبط با کار در اوقات فراغت خود جدا شوند. اگر رهبران متوجه شوند که مشارکت کارکنان در حال کاهش است، نشانگر خوبی است که چیزی در محل کار آنطور که باید کار نمی کند. نکته کلیدی این است که با کارمندان تعامل داشته باشید و بپرسید چه چیزی نیاز به تعمیر دارد، نه متهم کردن آنها به “ترک بی سر و صدا” — که ممکن است آنها را وادار به ترک “با صدای بلند” کند، که آخرین چیزی است که کارفرمایان در حال حاضر به آن نیاز دارند.
برتری در نقش خود به معنای درگیر شدن در فرهنگ شلوغی نیست. شما می توانید بدون اینکه کار خود را با خود به خانه ببرید، یک کارگر متعهد و وظیفه شناس باشید. در واقع، شادترین، متعهدترین و پربازده‌ترین کارگران معمولاً کسانی هستند که در نقش خود انعطاف‌پذیری دارند و از تعادل سالم بین کار و زندگی لذت می‌برند – نه آن‌هایی که تمام وقت خود را در دفتر می‌گذرانند و خودشان تا حد فرسودگی کار می‌کنند.
اما عبارت “ترک بی سر و صدا” نام اشتباهی است. این نشان می دهد که اگر دائماً خود را در دسترس شغل خود قرار نمی دهید، تنبل و بی وفا هستید. این نشان می‌دهد که اگر دائماً تا دیروقت کار نمی‌کنید، در هر ساعتی از روز تلفن را برای رئیس‌تان بر نمی‌دارید، یا مدام به تکالیف جدید بدون توجه به حجم کاری‌تان «بله» می‌گویید، به همان اندازه کارتان را انجام نمی‌دهید. اصلا این نشان می دهد که کارمندان باید به طور مداوم از راه خود برای آرام کردن روسای خود تلاش کنند، حتی اگر برای انجام این کار به رسمیت شناخته نمی شوند.
![کار-دیر-فرسودگی-فشار-فرهنگ-دفتر-شب]()
تصویر: توماس بارویک / گتی
دوشنبه افتتاحیه ZDNet برداشت ابتدایی ما از هفته فناوری است که توسط اعضای تیم تحریریه ما نوشته شده است.
قبلاً در افتتاحیه دوشنبه ZDNET:
شناخت ذهنیت مضر در پس فرهنگ شلوغی باید تحسین شود. پذیرفتن این ایده که تعهد ما به کار به نوعی بازتابی از جایگاه اخلاقی و ارزش شخصی ماست، سالم یا پایدار نیست و فقط به مسائل فرسودگی شغلی، استرس و جدایی کارکنان که قبلاً نیروی کار را آزار می دهد، می افزاید.
ساعت کردن به موقع چک نکردن ایمیل های کاری در رختخواب حجم کاری خود را به طور موثر مدیریت کنید. همه نشانه‌های ارتباط سالم با کار، و عادات اساسی برای حفظ تعادل بین زندگی شخصی و حرفه‌ای ما — یا شما فکر می‌کنید.
کارمندان در حال حاضر تحت تأثیر فرسودگی شغلی، استرس و حضور در حال حاضر هستند، که اغلب نتیجه فرهنگ کار مدرن و همیشه فعال ما است. فناوری از بسیاری جهات زندگی ما را آسان‌تر کرده است، اما همچنین کار را فراگیرتر کرده و در پایان روز قطع ارتباط از آن را سخت‌تر کرده است. به همین ترتیب، در حالی که پهنای باند، نرم‌افزار و دستگاه‌های تلفن همراه ما را به‌عنوان کارگر کارآمدتر و کارآمدتر کرده‌اند، تعداد کمی از این نوآوری‌ها به‌طور قابل‌توجهی بار کاری ما را کاهش داده‌اند — ما به سادگی کار بیشتری را در همان پنجره هشت ساعته قرار می‌دهیم و حواس‌مان را بیشتر پرت می‌کنیم. در ضمن
به جای سرزنش کارمندان به خاطر عقب نشینی از نقش هایی که به آنها پاداش نمی دهد، بیایید ببینیم چگونه می توانیم درس های دو سال گذشته را برای ایجاد روش های کار پایدارتر، عادلانه تر و با ارزش تر به کار ببریم.
افتتاحیه دوشنبه ZDNET
ببینید: آینده کار: چگونه همه چیز تغییر کرد و آینده چه خواهد شد (ویژگی ویژه ZDNET)
مایه تاسف است که در سال 2022، پس از همه چیزهایی که در مورد نقش کار در رفاه خود و راه‌های زیادی که می‌توانیم آن را بهتر کنیم، یاد گرفتیم، همچنان از لفاظی‌هایی استفاده می‌کنیم که کار بیش از حد را عادی می‌کند. بیایید از متهم کردن کارگران به “ترک بی سر و صدا” دست برداریم و آنها را به خاطر درک این موضوع تحسین کنیم که فرهنگ شلوغی فقط در خدمت محل کار بد و فرهنگ بد کار است.
احتمالاً اخیراً با عبارت «ترک بی سر و صدا» برخورد کرده اید، که از آن زمان ترند شده است یک کاربر TikTok برای بحث در مورد فرهنگ شلوغی و اینکه چرا آنها تصمیم به انصراف از آن گرفتند به این سکو رفتند.
ببینید: احساس سوختگی می کنید؟ رئیس شما احتمالاً بیشتر از شما احتمال دارد کار را ترک کند
فرهنگ شلوغی یادگاری از شیوه‌های پیش از همه‌گیری است، و تجسم بسیاری از آنچه در ذهنیت کاری امروز اشتباه است. با اشاره به این که رد فرهنگ شلوغی نوعی ترک کار است، به جای محل کار بد و ماهیت کار، تقصیر را به پای کارگران می اندازیم.