با این حال، به نظر میرسد که خطوط سنتیتر خودخروجی متحمل چنین ضرر و زیان بزرگی نمیشوند – تا زمانی که یک کارمند سوپرمارکت برای «کمک» به مشتریان وجود داشته باشد. شما می دانید، برای هر موردی.
با عکسی از 20 نفر که برای چک کردن در صف ایستاده بودند، با صندوق های خالی که به صورتشان خیره شده بودند، تحت تأثیر قرار گرفتم.
این مشتری عصبانی خاص می گوید که رسید را بالای سرشان تکان دادند و درست به سمت خروجی حرکت کردند.
چه چیزی ممکن است اشتباه باشد؟ خوب، به گزارش نیویورک تایمز، بسیاری از مشتریان اقلام را دزدیدند. یا همانطور که وگمنز می گوید: “متاسفانه، ضررهایی که ما تجربه می کنیم، مانع از ادامه عرضه آن در وضعیت فعلی می شویم.”
این یک ماجرای نسبتاً پیچیده بود. مشتریان میتوانند یک برنامه را دانلود کنند، اقلام خود را در حین برداشتن از قفسهها اسکن کنند، و سپس بارکد را در هنگام تسویهحساب برای مجموع و پرداخت اسکن کنند.
در پوستر نوشته شده بود: “شما می توانید به من اعتماد کنید تا خودبازپرداخت کنم، یا می توانید صندوق های خود را مانند گذشته در جای خود قرار دهید.”
برخی دیگر حتی به خود می گویند، خوب، اگر باید خودشان کار را انجام دهند، حداقل باید یک نکته کوچک برای آنها وجود داشته باشد.
من فقط می توانم این صحنه را یک روز به زودی تصور کنم. شخصی در حال اسکن یک کالای ارزان قیمت است، در حالی که یک کالای گرانتر را در کیسه کاغذی خود میریزد.
خوب من هرگز. آیا مردم وحشتناک نیستند؟
گاهی اوقات، تا زمانی که در مورد موضوعی به ظاهر بی ضرر ننویسم، متوجه نمی شوم که احساسات مردم چقدر قوی است.
بیشتر از نظر فنی نادرست است
همچنین: هوش مصنوعی زمانی که به صورت انسانی به کار گرفته شود می تواند خلاقانه و اخلاقی باشد
در راه خود متقاعد کننده است. برای صنعت فناوری نیز دردناک است.
قرار دادند افکار آنها مانند این: “من علاقه ای ندارم ثابت کنم که کار شما را برای شما انجام داده ام. شما می خواهید که من یک صندوقدار بدون آموزش باشم، پس این مشکل شماست نه من. من را برای موقعیتی که دیگر از استخدام آن امتناع می کنید بازرسی نکنید. “
اخیراً در مورد بیزاری برخی از انسان ها از هر چیزی نوشتم جز اینکه انسانی که مواد غذایی آنها را اسکن می کند و حتی ممکن است آنها را کیف کند.
سپس در مورد راه حل دیگری شنیدم — به نوعی — برای دزدی خودسرانه. به نظر می رسد که برخی از سوپرمارکت ها در استرالیا به آزار و اذیت محض متوسل شده اند. از مشتریانش یعنی.
لطفاً، من از نیشگون گرفتن چیزها از دستگاه های ناشناس چشم پوشی نمی کنم. اگر چه من نمی دانم که آیا کلاهبرداران اینترنتی اگر واقعاً با افرادی ملاقات کنند که مرتباً و بدبینانه آنها را فریب می دهند ، چیزی احساس می کنند.
در حالی که تکنولوژی؟ این فقط یک ماشین است، اینطور نیست؟ هیچ احساسی ندارد، پس چرا دزد باید؟
برخی ممکن است مشاهده کنند که حقیقت خاصی در این مورد وجود دارد. خود پرداخت دقیقاً در مورد اعتماد است. اگر به مشتریان خود اعتماد ندارید، ماشین ها را در اختیار نداشته باشید.
اما پس از آن پروفسور شاد مارونا از دانشگاه کوئینز بلفاست آمد. او گفت که این همه در مورد احساسات درونی ما نسبت به فناوری است.
هر بار که به سوپرمارکت محلی خود می رفتم، تماشا می کردم که ببینم آیا پرداخت شخصی کمتر یا بیشتر شده است. حتی یکی دوبار نگاه کردم ببینم آیا میوههایشان را درست و صادقانه اسکن میکنند یا نه. (بله، احساس شرم کردم.)
همچنین: چگونه یک بودجه خواربار تهیه کنیم
سرقت. این یک شمشیر لبه گناه است
واضح است که این پایان فناوری نیست. با این حال، ممکن است نیاز به تعادل مجدد بین هزینه خود فناوری و زیان هایی که ممکن است متحمل شود، باشد.